สุเมธ จานประดับ
สุรเชษฐ์ จานประดับ
พี่เติ้ลน้องพีฟาดแส้
ลุงเสน่ห์.อยากเจอน้องชายชื่อหน่อย
พี่มีอะไรจะแบ่งให้ ผมอยากตอบแทนบุญคุณเขาบ้าง
พี่น้องคู่หนึ่ง ตั้งแต่เด็กรักใคร่สามัคคีกันมาก....
ครั้นโตเป็นผู้ใหญ่ เนื่องจากต่างก็แต่งงาน
มีครอบครัวแล้ว พ่อแม่จึงให้พวกเขา
แยกบ้านกันอยู่ แยกบ้านไม่แยกนาในสมัยก่อน
เป็นเรื่องธรรมดา พี่น้องคู่นี้ก็เช่นเดียวกัน
.........
มีอยู่ปีหนึ่งหลังจากเก็บเกี่ยวข้าวแล้ว
ต่างก็แบ่งข้าวเปลือกกันคนละครึ่ง หาบกลับ
ไปบ้านของตน แล้วกองไว้ที่ลานตากข้าวหน้าบ้าน
.........
ตกค่ำผู้เป็นพี่ก็คิดว่า น้องชายอายุยังน้อย
ลูก ๆ ก็ยังเล็กอยู่ เราควรที่ช่วยเหลือเขาให้มากถึงจะถูก
.........
เมื่อคิดเช่นนั้นแล้วก็หาบข้างเปลือกหนึ่งหาบ
ไปที่บ้านของน้องชายอย่างเงียบ ๆข้างฝ่าย
น้องชายก็คิดเช่นเดียวกันว่า พี่ชายมีลูกหลายคน
แบ่งข้าวเปลือกได้เพียงไม่กี่หาบจะพอกินได้อย่างไร?
..........
คิดแล้วก็หาบข้าวเปลือกหนึ่งหาบส่งไป
ที่บ้านของพี่ซายอย่างเงียบ ๆ รุ่งเช้าเขาทั้งสอง
ต่างก็ประหลาดใจ ที่ข้าวเปลือกของตนไม่ได้ลดน้อยลงเลย
.........
พอตกค่ำเขาทั้งสองต่างก็เกิดความคิดแบบเดิมขึ้นอีก
เมื่อพี่หาบข้าวเปลือกไปถึงหน้าบ้านของน้องชาย
เป็นเวลาเดียวกับที่น้องชายก็กำลังหาบข้าวเปลือก
เตรียมจะส่งไปให้พี่ชายเช่นกัน
.........
เขาทั้งสองเผชิญหน้ากัน เกิดความรู้สึกตื้นตันใจ
จนน้ำตาไหลอย่างไม่รู้สึกตัว...
.........
อ่านแล้วหวังว่าเราควรย้อนนึกถึงสายใย ที่ดีๆต่อกัน
ระหว่างพี่ น้องสายเลือดเดียวกันของเรา ที่เรา ลองตั้ง
คำถามถ้าเรามีน้ำใจอันบริสุทธิ์ต่อกัน ปัญหาการทะเลาะ
ระหว่างสายเลือดคงจะไม่มีดั่งคนในปัจจุบันนี้
"พูดไปสองไพเบี้ย นิ่งเสียตำลึงทอง" 29 กรกฎาคม 2559
https://www.facebook.com/likeboyyyyyyyyyyyyy/posts/1105582999557325:0https://youtu.be/3jc137gbCSw
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น