วันจันทร์ที่ 14 ธันวาคม พ.ศ. 2563

วันจันทร์ที่ 10 สิงหาคม พ.ศ. 2563

ลิซ่า/ต่อ ธนภพ


6:50ศาสนาทำให้เราตัดจากโลกภายนอกได้ และพอเรา ตัดจากโลกภายนอก
เราจะได้มีโมเมนท์ที่อยู่กับตัวเองจริงๆ โลกเราปัจจุบันนี้ เราค่อยอยู่กับตัวเอง
อยํู่กับโทรศัพท์ อยํู่กับแอพริเคชั่น อยํู่กับข่าว อยํู่กับอะไรที่มันไม่่ใช่ตัวเราเลย
จริงๆบางครั้ง คนเราต้องการ ชีวิตที่อบู่กับตัวเองจริงๆบ้าง
บางเรื่องเราไม่ได้มีความสุขนะ 
บางเรื่องเราแค่ตามคนอื่น ไม่มีความคิดของตัวเอง หรือเป่ล่า
ถาม:เป็นชีวิตที่ดีที่สุดไหม ขณะนี้
ต่อ:ไม่มีครับ มันขึ้นอยู่กับว่า ชีวิตนี้ เราพอหรือยัง ถ้าพอก็ดีที่สุด
ถ้าไม่พอ  ก็ไม่มีทางถึง แต่ผมมันโลภไงพี่ เช่น เราไม่มีความรู้สึกว่า เราเก่งสักที
เราอยากเก่งกว่านี้ เราอยากรู้มากกว่านี้ เราอยากศึกษาได้ดีกว่านี้  รู้ใช่ไหมว่า
สิ่งทีประสบความสำเร็จของผม มาจากผมเต็มที่ ไม่ใช่มาจากผมหล่อกว่าใคร

หลวงปู่สิงห์ทอง.26ปีต่อ ธนภพ.

***********************************************
ครูเทรนเนอร์รักษาอาการบาดเจ็บ หักคอ


ฝึกจริงจัง ก่อนแสดงบนเวที
https://youtu.be/USxJ0fSga2M
https://youtu.be/TSo-kpWvxuM
https://youtu.be/GvlOuD0OdkM
https://youtu.be/zJCycI7RkNA

ความคิด การใชีวิตผ่านบทสัมภาษณ์
https://youtu.be/BpTXOX03goU


ลิซ่าผู้เป็นแรงบันดาลใจ เส้นทางต่อสู้ให้ฝันเป็นจริง
https://youtu.be/Q1nFkK_svuc

เมนทอร์สอนคนอื่น ก็ต้องเต้นได้ด้วย
https://youtu.be/mXg4_OH0Eto

ครูสอนภาษาพูดถึง การพูดภาษาอังกฤษของลิซ่า
https://youtu.be/Y0XlsWMIN8M


7:51เราต้องเชื่อในสิ่งที่เราอยากเป็น อย่างแรกต้องเชื่อในตัวคุณเองก่อน
8:00 ไม่ทราบว่าทุกคนเชื่อในเรื่องโอกาสหรือเปล่า ถ้าวันนี้ไม่ใช่วันของเรา
สักวันหนึ่ง มันต้องใช่ค่ะ
9:06 ทำในสิ่งที่เราทำอยู่นี้ให้ดีที่สุดก่อน อย่าเพิ่งคิดว่าโชว์ที่ทำจะถูกตัดออก
ผลลัพธ์จะออกมาเป็นยังไง ช่างมัน
https://youtu.be/H7bJuMWyvJ8

การฝึกซ้อม สอนกัน ยอมรับในทีม รวมใจเป็นหนึ่ง
https://youtu.be/qLXfcBM_4FE

วันพุธที่ 5 สิงหาคม พ.ศ. 2563

เขียนไขและวานิช





9:44 ถ้าเขียนรัก ไม่ใช้คำว่ารักดีไหม / เหมือนตั้งโจทย์ให้ตัวเอง

10:02 บางทีเรามองอิริยาบถของคนที่อยู่รอบข้าง

31:57 ผมเป็นคนไม่ได้วางแผนอนาคต ไปไหนก็ได้ หยุดที่ไหนก็ได้ วันต่อวัน
อยากทำอะไรผมทำเลย

38:37 ผมไม่อยากไปคาบเกี่ยวกับใคร อยู่กับตัวเอง ง่ายสุด
มีปัญหาก็เจ็บกับตัวเอง ไม่ต้องไปพ่วงใคร

43:34สำหรับผม การได้ทำอะไรในสิ่งที่รัก และไม่ได้คาดหวังด้วยนะ
ไอ้คำว่าพอ มันจะอยู่ตรงนั้นอยู่แล้ว มันอยู่ที่เราไงครับ
เพราะเรารู้ตัวเอง รู้ในสติของตัวเอง ก็ไม่จำเป็นต้องการอะไรแล้ว...

ทำไปเถอะครับ บางทีไม่ต้องพยายาม ลงมือทำ คือคำตอบอยู่แล้ว

https://youtu.be/sPXgGEVsRZk

หนีห่าง
https://youtu.be/zPZYWtPR5XU

วันอังคารที่ 30 มิถุนายน พ.ศ. 2563

แนท อณิพรณ์์





https://youtu.be/44qqZCG5SSA




แนท อนิภรณ์ มิสยูนิเวอร์สไทยแลนด์ พ่อแม่แยกทางอยู่กับตา ชีวิตคิดบวก ก็อยู่ได้
https://youtu.be/xydbtgWTi8I

วันจันทร์ที่ 29 มิถุนายน พ.ศ. 2563

ทำดี


เรา:แค่ภูมิใจว่าได้ทำดี

***********************

มันเป็นโชคชะตา(=กรรม)ของชายขอทาน ไม่ว่าจะรวบรวมอาหารมากแค่ไหน ก็จะได้แค่8สิ่ง เพราะมีหนูมาขโมย โดยหนูบอกชายขอทานว่ามันเป็นโชคชะตา ที่หนูต้องขโมย
ถ้าอยากรู้คำตอบมากกว่านี้ ต้องไปถามพระพุทธเจ้า
 ระหว่างทางเขารับฝากคำถามจากเศรษฐี พ่อมด เต่า รวมคำถามของเขาเป็น4คำถาม
แต่พระฯให้ถามเพียง3คำถาม ขอทานพิจารณาตัวเขา ไม่ลำบากอะไร ที่จะกลับไปขอทาน แต่เต่าอยู่ในน้ำเป็นร้อยปี พ่อมดขี่ไม้เท้าในอากาศเป็นพันปี ส่วนเด็กสาวก็พูดไม่ได้

คำตอบ
เต่าอยากเป็นมังกร ต้องถอดกระดองออก เต่าถอดทันที แล้วกลายเป็นมังกร ส่วนในกระดองมีทรัพย์สินมากมาย เต่ายกให้ขอทาน

พ่อมดอยากขึ้นสวรรค์ ต้องวางไม้เท้าของวิเศษของเขาลง พ่อมดวางไม้เท้า แล้วขึ้นสวรรค์ 

ลูกสาวเศรษฐีจะพูดได้ เมื่อพบเนื้อคู่ของเธอ เมื่อขอทานพูดจบ ลูกสาวเศรษฐีก็ถามขอทานว่า เขาเป็นคนเดียวกับคนที่มาเมื่ออาทิตย์ก่อนใช่ไหม
ขอทานคือคู่แท้ของเธอ ทั้งคู่แต่งงานกัน

ความดีทุกอย่างที่ได้ทำไว้ มันจะย้อนกลับมาหาเรา

(เราดูแล้วนึกถึง กรรม ทาน ปล่อยวาง ทิฐิมานะ เนื้อคู่ต้องศีลเสมอกัน ที่หลวงปู่สอนว่าชาติหน้าเรากับตา จะไม่ได้เจอกัน)

พระพุทธเจ้าและขอทาน
***************

หนุ่ม.สักวันต้องได้ดี
https://youtu.be/xtoSFieMwl0




วันพุธที่ 6 พฤษภาคม พ.ศ. 2563

อุบาสิกาปิยวรรณ วีรวรรณ


  
  • นาม
    พระครูสังฆรักษ์ พุทธิพงศ์ อภิชาโต มีชื่อเดิมว่า นาย “พุทธิพงศ์” นามสกุล “ว่องพานิช”
  • วันเกิด
    เกิดเมื่อวันอาทิตย์ที่ ๒ เดือน มิถุนายน พุทธศักราช ๒๕๑๑ ตรงกับวันพฤหัสบดี ราศีพฤษภ ณ โรงพยาบาลหัวเฉียว ถนนบำรุงเมือง แขวงคลองมหานาค เขตป้อมปราบศัตรูพ่าย กรุงเทพมหานคร โยมบิดาชื่อ “นายไพโรจน์ ว่องพานิช” โยมมารดาชื่อ “นางปิยวรรณ ปฐมรัตน์(วีรวรรณ)” ท่านเป็นลูกคนกลางโดยมีพี่ชายและน้องสาวคือ นายเกียรติศักดิ์ และ นางสาวโศรยา ว่องพานิช
  • ประวัติ
    ท่านได้ใช้ชีวิตในวัยเด็กที่จังหวัดนครปฐม ได้รับการศึกษาภายในโรงเรียนวัดมาโดยตลอด จนถึงปีพุทธศักราช ๒๕๒๙ ได้เข้ามาศึกษาต่อภายในกรุงเทพที่โรงเรียนปทุมคงคา ซึ่งปีนั้นเป็นปีแรกที่ได้เริ่มมีการก่อสร้างวัดป่าภูก้อน ดังนั้นในช่วงวันหยุดเสาร์อาทิตย์ของทุกสัปดาห์ซึ่งไม่มีเรียนหนังสือ ท่านและคุณแม่ปิยวรรณต้องเดินทางจากกรุงเทพมาที่พื้นที่ก่อสร้างวัดป่าภูก้อนเพื่อส่งของ วัสดุก่อสร้าง รวมถึงเครื่องอุปโภคบริโภคต่างๆ และต้องรีบกลับเข้ากรุงเทพก่อนเช้าวันจันทร์เพื่อให้ทันเรียนหนังสือ เป็นเช่นนี้ตลอดช่วงการก่อสร้างวัด
  • ช่วงต้นพุทธศักราช ๒๕๓๕ ท่านก็ได้มีโอกาสตามคุณแม่ปิยวรรณ ไปกราบนมัสการพระราชนิโรธรังสีคัมภีรปัญญาวิศิษฏ์ หรือหลวงปู่เทสก์ เทสรังสี เป็นพระภิกษุฝ่ายวิปัสสนาธุระสายหลวงปู่มั่น ภูริทตฺโต และเมื่อพบกับหลวงปู่เทสก์แล้วก็ได้เกิดธรรมนิมิตเกิดความคิดต้องการที่จะบวชอย่างแรงกล้า
  • ในวันที่ ๒๗ เดือน มิถุนายน พุทธศักราช ๒๕๓๕ อายุ ๒๔ ปี ท่านได้อุปสมบทครั้งแรก ณ วัดหินหมากเป้ง ตำบลพระพุทธบาท อำเภอศรีเชียงใหม่ จังหวัดหนองคาย ได้รับฉายา "อนุตฺตโร"
  • ได้จำพรรษาแรกที่วัดหินหมากเป้ง ในพรรษาที่สองและสามก็ได้ตามไปอุปัฏฐากหลวงปู่เทสก์ที่ถ้ำขามจวบจนถึงวาระสุดท้ายที่หลวงปู่เทสก์ได้ละสังขาร จากนั้นได้ไปจำพรรษาทางใต้บ้าง กรุงเทพบ้าง จนถึงวัดบรมนิวาสและได้ลาสิกขาไปเมื่อได้พรรษาที่ ๘ ในเดือนพฤศจิกายน พุทธศักราช ๒๕๔๒
  • ได้อุปสมบทในบวรพุทธศาสนาอีกครั้ง ในวันที่ ๕ เดือน กรกฎาคม พุทธศักราช ๒๕๔๗ ณ วัดพระราม ๙ กาญจนาภิเษก แขวงบางกะปิ เขตห้วยขวาง จังหวัดกรุงเทพมหนคร โดยมี พระเทพญาณวิศิษฏ์(พระธรรมบัณฑิต อภิพล อภิพโล) เป็นพระอุปัชฌาย์ พระครูปลัดสุวัฒนพรหมจริยคุณ เป็นพระกรรมวาจาจารย์ พระครูปลัดบุญยืน ปุญญพโล เป็นพระอนุสาวนาจารย์ และได้รับฉายาคือ “อภิชาโต”
  •  พระพุทธิพงศ์ อภิชาโต ดำรงตำแหน่ง “พระครูสังฆรักษ์” ณ วันที่ ๑๓ เดือน มีนาคม พุทธศักราช ๒๕๕๓
  • สอบได้นักธรรมชั้นเอก จากสำนักเรียนวัดศรีสุมังคล์ จังหวัดขอนแก่น เมื่อวันที่ ๓๐ เดือน ธันวาคม พุทธศักราช ๒๕๕๗
  • ณ วันที่ ๑ เดือน มีนาคม 2561พระครูสังฆรักษ์ พุทธิพงศ์ อภิชาโต ดำรงตำแหน่ง รักษาการเจ้าอาวาสวัดป่าภูก้อน จวบจนปัจจุบัน
  • https://watpaphukon.org/dean/




ใครเลยจะคิดว่าวันหนึ่ง คุณปิยวรรณ วีรวรรณ “กลับหักมุมชีวิตอย่างเด็ดเดี่ยว” กล้าสละทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อสร้างวัดป่าภูก้อนบนเนื้อที่กว่า 3,000 ไร่ 

คุณปิยวรรณ  วีรวรรณ เล่าเหตุการณ์ที่ทำให้เธอฉุกคิดเรื่องชีวิตขึ้นมาในวันหนึ่งว่า “ครั้งหนึ่งแม่ได้เห็นมหาเศรษฐีคนหนึ่งที่ตอนนั้นแก่มากแล้ว เรี่ยวแรงในการเดินแทบจะไม่มี เดินอยู่คนเดียว ตอนนั้นแม่เกิดความสลดสังเวชใจ และเกิดความกลัวขึ้นมา ว่า...แล้วฉันจะอยู่อย่างไร เกิดความกลัวเจ็บ กลัวตายขึ้นมา” 

“แม่เป็นคนที่ไม่กลัวใคร พูดจากโผงผาง ตรงไปตรงมา เวลาทำอะไรผิดพลาดก็ไม่เคยมีใครกล้าบอกกล่าวตักเตือน อาจเพราะเกรงใจ  จนวันหนึ่งมีเพื่อนมาชวนทำบุญ แต่ด้วยความที่แม่เป็นชาวพุทธแต่ในนาม ไม่เคยเชื่อถือว่าพระพุทธเจ้ามีจริง! และไม่เชื่อเรื่องการทำบุญ แม่จึงกล่าวท้าว่า “ถ้าพระพุทธเจ้ามีจริง คืนนี้ขอให้ท่านมาให้เราเห็น แล้วเราจะยอมเป็นขี้ข้าม้าคอก จะนับถือพระพุทธเจ้าองค์เดียว แต่ถ้าไม่มาให้เห็นในคืนนี้ เราก็จะไม่นับถือท่าน และท่านก็อย่าได้โกรธเรา”

          นับจากคืนนั้นเป็นต้นมา “คุณปิยวรรณ” ก็หันมารับใช้พระพุทธศาสนามาตลอด จนถึงวันนี้เป็นเวลาร่วม 30 ปีแล้วที่เธอได้ทำนุบำรุงพุทธศาสนาและศาสนสถานตั้งแต่ภาคเหนือจรดภาคใต้ กระทั่งครั้งหนึ่งเธอได้ออกธุดงค์ไปทางภาคอีสาน และบังเอิญได้อ่านหนังสือปฏิปทาของพระอาจารย์ฝั้น อาจาโร ทำให้เธอเกิดความซาบซึ้งและเห็นคุณค่าของป่าไม้ว่า เป็นที่ประสูติ ตรัสรู้ และปรินิพพานขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ป่าเป็นที่ปฏิบัติธรรมของพระอริยสงฆ์ เมื่อได้รู้คุณค่าของป่าแล้ว ก็เกิดความรักและความหวงแหน ถึงขั้นปฎิญาณว่า จะทำทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อรักษาป่าไว้ โดยการเสียสละทรัพย์ เพื่อรักษาอวัยวะ การเสียสละอวัยวะ เพื่อรักษาชีวิต และยอมเสียชีวิตเพื่อรักษาธรรม ความมุ่งหมายของตนให้ได้” 
                
ในครั้งนั้นเองขณะไปธุดงค์วัดในแถบภาคอีสาน ได้มีพระรูปหนึ่งเล่าให้เธอฟังว่า “ป่าที่สมบูรณ์ที่สุดแห่งหนึ่งบนภูก้อนกำลังถูกสัมปทานตัดไม้” คุณแม่เกิดความเสียดายอย่างยิ่ง จึงรีบไปดูป่าแห่งนี้ ขณะเดินอยู่ในป่าเธอได้ยินเสียงกระซิบว่า “ทศพิธราชธรรม กรรมพินิจ จิตขจร ภมรมาศ อาสนะเทวา” ถึง 3 ครั้ง... “แม่รู้สึกว่ารุกขเทวดาอยากให้เรารักษาป่านี้ไว้ จึงได้ตั้งปณิธานว่าจะต้องหาทางรักษาป่านี้ไว้ให้ได้ สุดท้ายเลยคิดว่าควรสร้างวัดขึ้นในป่านี้ เพื่อที่รักษาป่าไม้ เพราะวัดซึ่งเป็นพุทธสถานที่จะสามารถรักษาป่าให้อยู่ได้ตราบนานเท่านาน”  ...และนี่คือจุดกำเนิดของวัดป่าภูก้อน
 “ณ ตอนนั้น แม่ยื่นเอกสารเดินเรื่องกับกรมป่าไม้ เพื่อไม่ให้มีการสัมปทานป่าไม้บนภูก้อนแม้จะมีการตีตราไว้แล้ว ซึ่งต้องใช้เวลานานหลายปีกว่าจะต่อสู้ให้ได้ป่าผืนนี้กลับคืนมาจนกระทั่งได้รับอนุญาตให้สร้างวัดขึ้นได้บนพื้นที่ป่าแห่งนี้ จาก 15 ไร่ ไปสู่การรับมอบหมายจากกรมป่าไม้ให้ช่วยดูแลพื้นที่ป่าอีก 1,000 ไร่ และเพิ่มขึ้นเป็น 3,000 ไร่” จนถึงปัจจุบันวัดป่าภูก้อนได้ขนานนามว่า ‘พุทธอุทยานมหารุกขปาริชาติภูก้อน’ ที่อยู่ในเขตป่าสงวนแห่งชาติป่านายูงและป่าน้ำโสม จังหวัดอุดราธานี

            คุณปิยวรรณ วีรวรรณ  เล่าว่า “ในเมืองไทย ยังไม่ค่อยได้พบเห็นพระพุทธไสยาสน์ขนาดใหญ่ที่แกะสลักด้วยหินอ่อนขาวบริสุทธิ์ทั้งองค์มาก่อน จึงคิดสร้างขึ้นเพื่อถวายเป็นพระราชกุศลแด่องค์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดชฯ ทำทั้งทีก็ต้องทำให้งามที่สุด และอยู่คงกระพันชั่วลูกชั่วหลาน ปรากฏว่าได้พบกับช่างปั้น อ.นริศ รัตนวิมล ผู้เป็นยอดศิลปินประติมากรหินเป็นผู้ออกแบบและแกะสลักองค์พระพุทธรูปรวมทั้งเหล่าศิลปินที่มีฝีมือมากมายได้มาร่วมกันสร้าง”

 จากเดินทางรอบโลกเพื่อหาหินอ่อนที่ขาวบริสุทธิ์และมีความทนทานที่สุด คุณปิยวรรณ วีรวรรณ ก็ได้พบแหล่งหินอ่อนที่งามที่สุดของโลกอยู่ที่เมืองคาราร่า ประเทศอิตาลี ...โดยหินอ่อนมีน้ำหนักเฉลี่ยหนักก้อนละ 15-30 ตันและ 55 ตัน ถูกลำเลียงข้ามมหาสมุทรมาขึ้นฝั่งที่เมืองไทย  และลำเลียงขึ้นสู่ยอดเขาภูก้อนเพื่อแกะสลักเป็นองค์พระพุทธไสยาสน์หินอ่อนขาวบริสุทธิ์ที่ใหญ่ที่สุดในเมืองไทย โดยใช้เวลารวม 2 ปี จึงเสร็จสมบูรณ์ในปลายปี 2551 ได้รับพระมหากุรณาธิคุณจากพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ร.9 พระราชทานนามว่า “พระพุทธไสยาสน์โลกนาถศาสดามหามุนี” แปลว่า พระพุทธรูปปางไสยาสน์แห่งพระมหามุนีผู้ทรงเป็นบรมครู ที่ทรงเป็นที่พึ่งของชาวโลก 
  

ทั้งหมดนี้เพื่อถวายเป็นพระราชกุศลแด่องค์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ที่ทรงเจริญพระชนมายุครบ 7 รอบ 84 พรรษา ในปี 2554 

 วัดป่าภูก้อน อ.นายูง จ.อุดรธานี www.watpaphukon.org







http://entertain.enjoyjam.net/forum/index.php?topic=19562.0